Welkom aan de start van het ommetje Spijk. Tijdens dit ommetje maakt u kennis met de mooiste plekjes die het authentieke dorp Spijk rijk is. Het dorpsgezicht heeft dan ook een beschermde status. De route start via maaipaden langs ’t Maar richting gebied Jelishorn. Hier geniet u van een weids uitzicht over het Groningse agrarische landschap. De route gaat verder langs de Jelishornertocht waarna u langs boerderij Borghstee het Spieksterbos in gaat richting Huttentil. Vervolgens loopt u over de schelpenpaden van het park richting het eeuwenoude Kerspelpad ’t Loug in. Dit laatste stuk is verhard en voert langs de sierlijke toren van de Andreaskerk en stellingmolen Ceres. Geniet en laat u verrassen door al het moois wat Spijk rijk is!
1.
Sietje Snor
Vanaf het trekpad loopt het ommetje langs de oevers van het Spijkstermaar, via de brug, naar Jelishorn. Dit ‘verloren plaatsje’ is voor veel mensen onbekend gebied. Toch is dit stukje Spijk, met mooie natuur en rijke historie, zeker een bezoekje waard. In de volksmond wordt Jelishorn ook wel ‘Sietje Snor’ genoemd. Waarschijnlijk komt deze naam van het meisje Sietje, zij werd in 1895 op de boerderij geboren en was volgens de verhalen ‘geestelijk niet in orde’. Op www.spijk.net vind je een uitgebreid onderzoek naar eerdere bewoners van dit bijzondere plekje. Het boerderijtje werd in 1983 gesloopt. De rij fruitbomen en dit betonnen trappetje zijn de enige overgebleven herinneringen aan de eerdere bewoning. Meer informatie klik op de link De geschiedenis van Jelishorn – Digitaal Portaal van Spijk (gn)
2.
Oostelijke borg Spijk (Polhuis)
Bij Spijk hebben twee borgen gestaan, ten zuiden en oosten van het dorp. Waarschijnlijk behoorden de borgen toe aan de families Alberda en Ubbena, die beiden goederen hadden in Spijk in de 16e en 17e eeuw. De oostelijke borg werd na 1723 afgebroken en vervangen door een boerderij. Het borgterrein is nog deels intact, het is nu onderdeel van het Spijksterbos. Op de plaats van de borg, die in de 20e eeuw werd ingesloten door de nieuwbouw van Spijk, staat nu een boerderij met de naam Borghstee.
3.
Kerspelpad
Dit kerkepad is al honderden jaren oud. Kerspel is oude benaming van parochie of kerkelijke gemeente. Deze kerkelijke gemeente onderhield de kerspelpaden.
4.
Stellingmolen Ceres
Molen Ceres is, met een hoogte van zo’n 30 meter, een opvallende verschijning. De naam van de molen is afkomstig uit de Romeinse mythologie. Ceres was de godin van de landbouw en het graan. Door het hergebruik van materialen uit andere gebouwen, ziet molen Ceres er anders uit dan de meeste molens in Groningen. Niet alleen onderdelen van een gesloopte windmolen uit Uithuizen zijn gebruikt voor de bouw, maar ook sloophout van scheepssloperij Hammingh in Garnwerd. Molen Ceres heeft nog een rieten kap. De meeste Groninger koren- en pelmolens zijn bedekt met planken of dakleer. Het zeven meter hoge houten onderstuk is ook uitzonderlijk. De meeste Groninger molens zijn van baksteen. (Bron: Stichting Het Groninger Landschap) Molen Ceres – Het Groninger Landschap
5.
Andreaskerk
De kerk van Spijk, ook bekend als de Andreaskerk, is een kerk uit de dertiende eeuw. De kerk ging echter in de zeventiende eeuw grotendeels in vlammen op en werd toen weer herbouwd. Bij veel middeleeuwse kerken is de kerktoren afgebroken en vervangen door een dakruiter, maar in Spijk gebeurde het omgekeerde. De dakruiter uit 1711 werd in 1902 vervangen door een sierlijke open toren, geïnspireerd door de toren van Uithuizermeeden. Ede Staal zingt in zijn prachtige nummer ’t Hogeland’ over het ‘torentje van Spiek’. (Bron: Groninger Kerken) Stichting Oude Groninger Kerken | Kennisbank | Kerken
Werkgroep Ommetje Spijk
Monique Kats