Dodenherdenking Spijk 2016

Op weg naar het monument hing een mooie slinger met handjes-van-verbondenheid van de kinderen van de groepen 1 t/m 6 met een tekening, naam of gedichtje erop.

Tijdens de Dodenherdenking sprak dominee Jake Schimmel de volgende woorden:

De vrijheid omarmd
Daar sta ik, als jonge predikant, die niet zelf de oorlog heeft meegemaakt. Ik weet niet wat het is om niet in vrijheid te leven. Om niet zelf mijn keuzes te kunnen maken. Te beslissen waar ik voor wil staan. Wat ik wil geloven. Waar ik wil werken.

Daar staan we, bij het oorlogsmonument van Spijk,
voor hen die tijdens of door de gevolgen van de oorlog om het leven zijn gekomen. We staan hier met jonge mensen en oude mensen. Sommigen van ons hebben de oorlog zelf meegemaakt. Anderen hebben de verhalen gehoord, boeken gelezen, films gezien over de oorlog.

Met elkaar herdenken we de mensen die door oorlog, hier en elders, of door vredesmissies hun leven hebben verloren. Mensen die hun leven gaven voor de vrijheid van anderen. In het bijzonder herdenken we de mensen die tijdens, en hier in Spijk ook kort na de Tweede Wereldoorlog om het leven zijn gekomen.
Omdat die oorlog dichtbij kwam. Een paar weken terug hebben we gemerkt hoe dichtbij, toen de gevechten werden nagespeeld in onze eigen straten.
We staan stil bij hun levens, en die van zoveel anderen die hun leven hebben gegeven voor onze vrijheid. De Tweede Wereldoorlog is deel van onze eigen geschiedenis. Vandaag staan we stil bij het besef dat we nu in vrijheid leven, maar dat er momenten geweest zijn in ons eigen leven,
of dat van onze ouders, of grootouders, waarin dat niet zo was. Wat vrijheid is, besef je pas op het moment dat die vrijheid je is ontnomen. Als je moet onderduiken, omdat je niet zelf mag kiezen voor wie je gaat werken. Of zelfs om je leven te redden. Als je niet vrij bent om mensen te helpen die jou om hulp vragen.

Vrijheid is voor ons vanzelfsprekend geworden. Gelukkig maar! Maar daarom is het wel belangrijk om die vrijheid op waarde te schatten. Om na te denken wat vrijheid is. De vrijheid te omarmen.

De laatste tijd komt vrijheid vooral in het nieuws rondom de vrijheid van meningsuiting. Kunnen zeggen of doen wat je wilt, dat is vrijheid. Maar het is ook zoveel meer. Je kunt je afvragen: omarm je de vrijheid als je hem gebruikt om anderen mee te beledigen, of te kwetsen? Bescherm je hem dan? Of is vrijheid juist bedoeld om ergens voor te staan? Vrijheid geeft ook verantwoordelijkheid. Dat je oog hebt voor mensen die niet vrij zijn. Dat je je vrijheid niet gebruikt om haat te zaaien, maar om te zoeken naar vrede, en vrijheid voor anderen. Ook nu zijn er nog zoveel mensen die verlangen naar vrijheid.
Die verlangen om een thuis op te kunnen bouwen,
en hun kinderen op een veilige plek op te laten groeien. Die verlangen om zelf hun eigen keuzes te kunnen maken.

Laat voor ons dodenherdenking dus ook een moment zijn waarop wij onze vrijheid omarmen. Laten we denken aan de mensen die hun leven hebben gegeven zodat wij vrij kunnen zijn. En laten we, ieder voor onszelf, bedenken: wat doe ik met die vrijheid, die mij gegeven is?
Ds J. Schimmel

Door de Borgstee werd een gezamenlijk gedicht voorgelezen door Luna Koning, in de kerk:

Oorlog
De oorlog was een nare tijd, het leven was een strijd.
Op 16 en 17 april is die oorlog in Spijk nagespeeld,
dat was een indrukwekkend beeld.
In de oorlog werden Joden in concentratiekampen gezet, de meeste mensen hebben het niet gered.
Leger, tanks en vliegtuigen worden ingezet om te bombarderen, gelukkig waren daar de geallieerden.
Spijk werd ook door de Duitsers bezet,
vijf jaar later werden we eindelijk gered!
Tegenwoordig zien we nog steeds die vreselijke beelden van oorlog op tv, dat valt niet mee!
Onze wens is: STOP DE OORLOG hier en daar
en blijf aardig tegen elkaar!

Het klassengedicht van groep 7/8 van Fiepko Coolmanschool werd voorgelezen door Lisa Heun:

Wij herdenken
Vanavond zijn wij hier samen gekomen
Om ons respect te tonen
Voor iedereen die heeft gestreden
Ver terug in het verleden

Door hier ieder jaar bij stil te staan
Laten we het verleden nooit meer gaan
We hebben onze lessen voor het heden en de toekomst geleerd
En de mensen die voor ons hebben gestreden geëerd

De officiële krans werd gelegd door de heren Alexander van der Zwaag en Johnny Sikkema. Daisy Bijsterveld en Dennis Dreise plaatsen namens de beide scholen een bloemstuk.

70 witte rozen, bij het monument gelegd door de vele aanwezigen, staan symbool voor vrijheid in Nederland.

Het 4 mei comité Spijk: Sjack van der Zee, Letteke de Haan, Klaas Heuker, Henk Sikkema, Hanneke Klevering