Digi terror

Vannacht schoot ik om drie uur badend in het klamme zweet wakker. Een typisch geval van een nachtmerrie. Ik droomde, dat ik tankte bij een Shell benzinestation langs de autosnelweg. Betalen was alleen mogelijk met een door het pompstation verstrekte tablet. Het lukte mij op geen enkele manier in te loggen. De rij achter mij werd langer en langer en het gemor van de andere klanten werd steeds heftiger. Wat ik ook probeerde, het lukte mij maar niet te betalen. Ten einde raad heb ik de tablet maar weer ingeleverd. Voor ik mijn auto wist te bereiken, werd ik door een Shellmedewerker aangehouden. In een kantoortje werd ik beschuldigd van brandstof diefstal, er zou aangifte bij de politie gedaan worden. Toen werd ik wakker.

Deze week heb ik het Energielabel van mijn huis op de computer bijgewerkt. Van te voren is niet bekend wat voor gegevens je moet invullen en welke bewijsstukken je moet uploaden. Het gevolg is, dat je voortdurend het digitale aanvraagformulier moet verlaten. Zaken, zoals facturen en foto’s moet opzoeken en opslaan in je computer. Het aanvraagformulier rammelt aan alle kanten. Ons huis heeft voor 98% dubbelglas. In een paar kamers zijn nog een paar kleine ruitjes enkel. Eerlijkheidshalve moest ik dus invullen dat in de slaapkamers geen dubbelglas heb. Ook werden er de nodige bouwkundige vragen gesteld, waarvan ik geen lor verstand heb. Ondanks onze nieuwe zonnepanelen, is ons huis op de energieladder diep gedaald. Ik zal maar een bouwkundige uitnodigen, om daarmee het hele proces over te doen. De nu gemaakte kosten voor het Energielabel zijn verloren. Met de extra kosten voor een bouwkundige wordt het een dure grap.
Het wordt de hoogste tijd dat de IT-specialisten, die dit broddelwerk maken, zich verdiepen en verplaatsen in de gebruikers. En Minister Blok zou ik willen adviseren zelf en zijn vader en zijn moeder, allen indien aanwezig, het Energielabel te laten aanvragen.