Noaberschap
Het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) is een onafhankelijk wetenschappelijk instituut dat onderzoek doet en gevraagd of ongevraagd adviezen uitbrengt aan de regering.
Deze week heeft het SCP een lijvig rapport uitgebracht over “lokale binding en inzet van dorpsbewoners”. Reden voor dit onderzoek is de overheveling van Rijksoverheidstaken naar de gemeenten. Onderdeel van deze transitie is, dat van ons burgers een actieve rol wordt verwacht in de inrichting en organisatie van ons dorp. Hierbij is goed noaberschap van essentieel belang.
De conclusies van het rapport van het SCP zijn niet erg hoopgevend. De binding die huidige dorpsbewoners met hun dorp hebben, blijkt niet zo sterk. De meeste bewoners hebben hun werk buiten het dorp, vrienden en kennissen wonen elders en horecabezoek vindt ook niet in de eigen gemeenschap plaats. Bestuurders voor verenigingen zijn nauwelijks te vinden en het vrijwilligerswerk wordt over het algemeen door eenzelfde kleine groep inwoners uitgevoerd.
Dat belooft dus weinig goeds. Immers de overheid verwacht van ons een rol in de hulp aan ouderen, zieken en andere hulpbehoevenden. Dit is temeer noodzakelijk omdat ouderen langer thuis willen blijven wonen. Hier ligt een mooie taak voor ons allemaal.
Daarnaast zal ook het verwachtingspatroon van de zorgvragers drastisch dienen te veranderen. Het is niet meer zo dat we in een verzorgingsstaat leven, waar we van de wieg tot het graf worden verzorgd. De vanzelfsprekendheid, dat elke hulpvraag zal worden gehonoreerd, is er tegenwoordig echt niet meer. Dit betekent dat hulpontvangers actief alles moeten doen wat ze zelf nog kunnen en maximaal zelfredzaam moeten zijn
Spijk is een fantastisch dorp, vierde plek in de verkiezing van Het Leukste Dorp Van Groningen. Laten we deze prestatie dan ook nu waarmaken. We kunnen tonen, dat ondanks de verontrustende conclusies van het SCP rapport, wij actief klaarstaan voor onze mede-dorpsbewoners die onze helpende hand nodig hebben.
De veranderingen in de maatschappij vereisen dat.
Laten we even een aantal punten aanstippen:
Het leukste dorp van Groningen is een kunstmatig en commercieel dingetje van een lokaal radiostation om zichzelf en “het volk” bezigt te houden tijdens de zomer. Alsof we dat zelf niet kunnen… Bovendien is het buitengewoon subjectief, omdat kleine dorpen bij voorbaat kansloos zijn.
Mijns inziens is noaberschap iets dat uit jezelf komt, volstrekt vanzelfsprekend is, en niet opgelegd door overheden of verenigingen. Als je dat wel zo opvat, wordt het al gauw iets voor de bühne, zo van kijk mij/ons eens goed bezig zijn.
Laatstens wil ik ook nog wel iets zeggen over het lid zijn van verenigingen en lokaal horeca bezoek: is het niet zo dat dit een vrije keuze is? Ik pieker er niet over om in een kroeg te gaan hangen; ik prefereer thuis m’n wijntje te drinken met m’n partner. Contacten met andere mensen doe omdat het goed voor je voelt, je een wederzijdse band hebt, en niet omdat je toevallig ergens woont.
Na aanleiding van Onno,s reactie!!!
Wij zijn het volledig met Onno eens om niet van bovenaf opgelegd te krijgen hoe wij om kunnen gaan met onze medeburgers van het dorp Spijk! Iets wat uit het hart komt,is directe weg naar oprechte zorg voor wie dan ook!
Jammer dat de ouderen na een heel leven van hard werken nu op deze wijze in de steek gelaten worden.
Nog leefbaar noord NL???? Ieder voor zich en God voor ons allen!!!
Laten we vooral noaberschap niet verwarren met Zorg: dat is iets voor de professionals: verzorgenden, Thuiszorg en verpleegkundigen.
Tja, het is lastig zo, idd iedereen werkt, heeft een auto, waardoor de sociale contacten buiten het dorp ook beter te onderhouden zijn.
Een horecagelegenheid is natuurlijk niet alleen “de plaatselijke kroeg”, maar ook een restaurant, theehuis, brasserie of iets dergelijks. Gelukkig zijn die gelegenheden er wel in de buurt en komen er door leuke initiatieven meer bij, M.i. echter nog te weinig, waardoor je het toch ook es verder weg zoekt.
Noaberschap moet van nature in ons zitten, anders wordt het niks!
Door het af en toe organiseren van iets leuks, kan er wel wat meer binding ontstaan, omdat je dan heel onverwacht eens met iemand in gesprek kunt raken, die je anders niet had opgemerkt of gesproken. Hierbij wil ik vooral de opmerking plaatsen, dat een ieder vrij is om daar wel of niet naartoe te gaan, zou niet best zijn, als dit opgelegd zou worden!.
En wat betreft elkaar helpen, ik zou zo zeggen, als je hulp nodig hebt, vraag het dan gewoon, sommige mensen zijn te bescheiden om hulp te vragen, vullen in dat de ander het te druk heeft, terwijl de ander bang is bemoeizuchtig over te komen en zich niet wil opdringen om hulp bieden!