“Be proud to be a yellow warrior” en hoe de kampioenswedstrijd Poolster F1-SIOS F1 verliep…
Tijdens het vorderen van de competitie, zien we ook de mails van leider Klaas veranderen van algemene, zeer nuttige informatie, in een stukje motiverende en inspirerende proza. De jongens stevenen af op een kampioenschap, maar er wordt nog even benadrukt, dat arrogantie op de loer ligt, en dit niet bevorderlijk is voor het spel. “Be proud to be al yellow warrior” was de afsluitende zin, waar voor en tijdens deze wedstrijd nog vaak aan is gememoreerd.
De dauw lag als een winterdeken over het veld in Sauwerd, wat bij een nadere inspectie door de jongens als niet ok werd bevonden, veel te modderig voor het niveau waarop die ochtend gevoetbald werd.
De scheids, een ietwat gedrongen man, met enorme snor, dito glimlach en een opbollende buikje, zorgde meteen al voor een gemoedelijke sfeer, door even een hand te schudden en een praatje te maken met de spelers die de aftrap zouden verzorgen.
In tegenstelling tot de vorige wedstrijden, zorgde dit rustmoment, voor een minder paniekerig begin. Jelle schopt de bal naar Björn, die het keurig “breed trekt” rechts over het veld. In de tweede minuut wordt de derde kans benut, en schopt leutje Baar de bal in de goal. De toon is gezet en er is rust in het spel waarbij opvalt dat de verdediging van Sauwerd lang en intensief stand houdt, en ze uiteindelijk de bal overnemen. Snel is het balbezit terug, en wordt de tweede goal door Baar gezet.
Bij de supporters van de tegenstanders hoor ik de term “vastzetten” over het veld galmen. Die had ik nog niet eerder gehoord, en zal vast slaan op die, bijna ondoordringbare, verdediging. Bijna scoort Lex, en ik hoor mijn vader zeggen dat het een mooie “assist” was. Geen idee…
Björn zet de derde goal en even is er onrust of ie wel of niet zit. Na een positieve bevestiging maken de Sauwerders gebruik van deze verwarring en wordt er aan de andere kant bijna gescoord. Gelukkig is onze verdediging ook niet mals.
Boris knalt de 100e goal voor de Oldencaters erin, en weg zijn de tegenstanders. Joris v/d W. scoort de 5e en de wereld is te klein! Met de armen wijd, wetend dat het kampioenschap een feit is, rent hij het veld over.
Tijdens het spel, waaruit nu blijkt, dat het te makkelijk gaat, en de uitdaging mist, verbaas ik me er weer over, hoeveel techniek de boys al beheersen. Schijnbewegingen, trucjes en samenwerking zijn niet altijd zichtbaar bij een F team, maar deze jongens zijn vrienden, teamleden en klasgenoten, wat zich uit in het voetbalspel.
Als het dan even positief lijkt voor de Sauwerders, is er nog altijd onze Hessel, die de bal goed stopt. Het is rust.
Na de koffie en de ranja, zie ik dat de scheids een onderonsje heeft met Boris. Het wordt er lekker losjes van, zo’n goedmoedige scheids, die zichtbaar geniet van deze wedstrijd
Ruben is topfit na een goede nachtrust, en scoort in de eerste minuut z’n derde goal. Na wat geharrewar en een mooie voorzet van Joris D. zet Koen de teller op 8. Omdat het ook voor de jongens niet helemaal vanzelf moet gaan, een poging tot een mooie voorzet van Boris, die onverwacht gewoon de goal indraait! Sommige gezichtsuitdrukkingen zijn onbetaalbaar! Jelle heeft het moment van zijn leven, als hij eens niet als verdediger, scoort. Hij poseert trots met de vrienden voor moederlief, langs de lijn.
Langs deze lijn hoor ik dat de jongens onderling hebben afgesproken, dat ze met elkaar in de eredivisie gaan voetballen, en als ik dit zo bekijk, is het in potentie aanwezig.
Koen scoort de elfde goal, en ik houd het al een tijdje niet meer bij. Een ventje van Sauwerd rent met een verbeten trek om de mond, door, vastbesloten het bijltje er niet bij neer te gooien.
De scheids is er nog niet zat van, en laat de jongens mooi rustig om zich heen drentelen. Björn was even sneu dat hij niet kon scoren, maar dit wordt later goedgemaakt waarop hij triomfantelijk over het veld heen danst. Hessel scoort, zoals te doen gebruikelijk, hoog, de nr. 13. Een corner, even later, door v/d Woude genomen, wordt weer weggekaatst
Gecoacht door zijn grootste fan, laat Hessel nog even een mooi stukje karakter zien, als een prachtige voorzet geen aftrek vindt als de bal zijn tenen raakt en hij deze heerlijk nonchalant richting doel schiet, en mist.
Het is mooi geweest, het is gebeurd, er wordt afgefloten en de jongens en het publiek gillen het veld over, KAMPIOEN!!!
