Ongelofelijk

In de plaats Kobane in Syrië, vlakbij de Turkse grens, woonden ze. Hij, Agiri, werkte in de olie-industrie. Zij, Bèse, verzorgde hun veertien jarige dochter Nalin en deed het huishouden. Agiri verbleef door de week voor zijn werk in het oosten van Syrië, in de weekenden was hij bij zijn gezin.
Het was in zo’n weekend, dat de terreurorganisatie IS toesloeg. Het gezin werd met veel geweld uit het huis gesleept. Nalin, de dochter, werd onder de ogen van de ouders door drie mannen verkracht en daarna doodgestoken. Agiri, die zich verzette, werd hard met de kolf van een Kalasjnikov geslagen. De terroristen drukten hem een schop in zijn handen. “Ga je eigen graf graven”snauwden ze. Bèse smeekte of ze haar man in leven wilden laten. Agiri werd gedwongen op zijn knieën op de rand van het gedolven graf te gaan zitten. Met een lafhartig nekschot kwam er een eind aan zijn vreedzame leven.
De terroristen hadden verder geen aandacht voor Bèse. Ernstig getraumatiseerd wist zij de grens met Turkije over te steken.

Afgelopen week stonden er twee berichten in de krant:
Een deel van de IJsselhallen wordt ingericht voor de opvang van Syrische vluchtelingen. Op het mensonterende beeld op de foto zijn oneindige rijen stapelbedden te zien. Bepaald niet de opvang die in een beschaafd land als het onze, wenselijk is.
Het andere bericht betrof het Energy Village Hotel in Uithuizen.
Doordat de buitenlandse werknemers die aan de centrales hebben gewerkt weer naar huis zijn, is enige maanden geleden door de gemeente Eemsmond besloten, dat het hotel per 16 oktober moet worden gesloten en afgebroken. Burgemeester Marijke van Beek ziet geen enkele reden van dit besluit af te wijken.
Hoe stekeblind kan je als bestuurder zijn.

Piet-Jan Schalk