Lente!!!
De winter heeft zijn grauwheid meegenomen en met de lente komt weer de kleur terug in ons landschap. Langzaamaan groeit het gras, kleurt de paardenbloem vrolijk geel en komt de bloesem met haar belofte veel vruchten te geven.
Een paar dagen ben ik al aan het twijfelen of ik ze al zal plukken. De bloemenschermen zijn zo teer als kant, en ze zijn prachtig als ze met elkaar bloeien in de berm.
Solitair zijn ze kwetsbaar en lijken ze minder uitbundig te bloeien. Altijd als ik ze pluk, voel ik me een beetje schuldig. Ik pluk ze weg uit de groep, en heb altijd het gevoel dat ze het jaar erop met minder zijn… Ze ruiken echter zo heerlijk en brengen me in gedachten terug naar die plek waar ik ben opgegroeid dat ik me nooit bedwingen kan, en er iedere lente een bos op tafel staat.
Lang staan ze niet, en het stuifmeel bedekt de eettafel dusdanig, dat er eerst gepoetst moet worden eer er gegeten kan worden.
Vandaag tijdens een inspectieronde door de tuin, het bosje bij elkaar verzameld. Onderwijl hondsdraf gespot en een verdwaalde tulp. De tomatenplantjes gedijen goed in ons kleine kasje en de aardbeienplanten beginnen te bloeien. De verse munt heeft al menig theeglas tot een feestje gemaakt en de clematis waarvan ik dacht dat die het niet had overleefd, begint knoppen te krijgen.
De geur van de bloemen kietelt mijn neusgaten en maakt me blij. Het verdwaalde koolzaad dat vlakbij ons huis staat mengt goed met het fluitekruid en maakt onze keuken tot de landelijke keuken die je op foto’s in diverse huis –en tuinbladen vindt.
Wat een kleine ingreep al niet doen kan in de keuken en in m’n hoofd. Het maakt dat je even een momentje stil staat in deze jachtige maatschappij. 10 Minuten per dag heb ik onlangs gehoord, 10 minuten even helemaal niets doen, is goed voor je.
Ik neem me heilig voor 10 minuten per dag helemaal niets te doen in onze tuin, gewoon even zitten kijken, luisteren en genieten.
Ik wens u een fijne, zonnige, fleurige lente!
Op een nietsontziende wijze kopt een trekker meedogenloos het bollenveld achter ons huis. Het prachtige kleurenpalet is over een paar dagen verdwenen. De lente kent ook zijn tragiek.