Zwarte Piet

In mijn jonge jaren werd ik gevraagd Zwarte Piet te spelen in het buurthuis bij ons in de stad. Sinterklaas had kennelijk te weinig Pieten uit Spanje meegenomen. Het werd een groot succes. In die tijd kon ik nog op mijn hoofd staan en andere min of meer acrobatische trucjes uithalen.

‘s Avonds was ik uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek in Utrecht. Na mijn Zwarte Pietenavontuur moest ik dus snel onder de douche. Rond mijn ogen lukte het mij niet de zwarte schmink te verwijderen. Ik zag er behoorlijk verwijfd uit met mijn lange blonde haren en opgemaakte ogen.
Het sollicitatiegesprek liep op rolletjes. Mijn eventuele toekomstige werkgever kon zijn ogen maar niet van mij afhouden. Tot mijn blijdschap werd ik uit een grote groep kandidaten gekozen.
Achteraf weet ik nu nog steeds niet of dat op basis van mijn kwaliteiten was, want al snel werd mij duidelijk dat mijn stoere nieuwe baas op mannen viel.