Vakantietip 3

Bij aankomst valt op dat de geparkeerde auto’s nauwelijks zichtbaar zijn door de groene oase waarmee het park omgeven is en trekken de beesten bij de entree meteen de aandacht.
Geen gejeuzel of gejengel bij het uitstappen, maar meteen enthousiasme en interesse in hetgeen we bezoeken vandaag.

Bij de kassa enigszins afwezig de kaartjes gekocht, de vele (kinder)boeken over spiritualiteit, hekserij, elfen, trollen en andere magische wezens trekken me naar zich toe.
Ergens in de verte hoor ik een van de kinderen roepen, en ik ruk me los van de inkijkexemplaren en vele hebbedingen die er uitgestald staan.

Een zetel met Koninklijke kussens, met uitzicht op de uitgestalde bloemenkinderen, staat uitnodigend klaar voor bezoekers die zich niet meer staande kunnen houden in deze wonderlijke wereld.
Even verderop is een muur waar je door kleine gaatjes met een gordijntje ervoor, mag voelen welk voorwerp zich achter dat gordijntje bevindt, de zinderende spanning is bijna voelbaar bij een ieder die zijn of haar hand door het gordijntje steekt…

Verderop is de tafel met allerlei voorwerpen die met natuur en dieren te maken hebben, en waar iedereen gewoon aan mag komen een feestje en zijn de echte, jonge uilen een lust voor het oog.

Dan opeens lijkt het of het alweer voorbij is, er niet meer is, en slaat de teleurstelling toe; is dit het nu??
Dan valt mijn blik op het bordje “naar de grot” met een pijl naar een onopvallende klapdeur. Ik sluip bij mijn jongens weg, de deur door, en beland in een tovergrot! Rechts van me is een wensvijver met een grote imposante elf. De kleuren die op de achtergrond verschijnen maken het extra magisch, en als de betovering even is verbroken, ren ik de onopvallende klapdeur door, op zoek naar mijn mannen, om ze de grot in te lokken.

Een muntje wordt gegooid en een wens gedaan, waarna ik bij mijn arm wordt gegrepen en er met een stralende lach wordt medegedeeld dat de wens is uitgekomen en ik mee de grot in moet…

In de grot wonen draken, ratten, stokstaartje, elfen en trollen. Ook Merlijn de tovenaar en het zwaard van Arthur zijn er te vinden. Doorgangen, schaduwen en verschillende kleuren licht maken het uitdagend voor kinderen en volwassenen om alle holen en gangen te doorzoeken, en na het betoverende elfenbos is het bijna jammer om weer buiten uit te komen.

De teakhouten tafels en stoelen ogen gezellig, maar doen afbreuk aan de wereld binnen in de grot. Toch is er buiten ook nog wel e.e.a. te zien en te beleven. Grote vogels als arenden en gieren kijken nieuwsgierig vanachter het gaas toe hoe ze worden bekeken en gefotografeerd. De tropische kas met vogels, aapjes, luiaarden en schildpadden stinkt een uur in de wind, maar is zeker de moeite waard om ook te bekijken en de uilenburcht doet niet vermoeden dat het stikvol verschillende soorten uilen zit.

Als afsluiting geeft een Ron-achtige jongen uit Harry Potter een vliegdemonstratie met Pluis (europese Oehoe) en een woestijnvogel wiens naam ik ben vergeten, omdat hij geen indruk op me maakte en vooral ook niet wilde luisteren naar de instructies van Ron.

Voor we de uitgang uitliepen nog een elfje gescoord om de schouw thuis mee op te leuken en een beetje magie te brengen in huize Turfkamp.

Weer een goede vakantiedag vol nieuwe herinneringen en een tas vol geestelijke bagage, meegenomen vanuit Wonderwereld in Ter Apel.

http://www.wonderwereld.nl/