ONDANKBARE BEESTEN


Enige tijd geleden heb ik, nadat mijn vrouw het met grote liefde en zorgvuldigheid had schoongemaakt, het nestkastje van de Vogelbescherming weer opgehangen. Vijf minuten later hadden we al logés. Een toekomstig koolmees ouderpaar.

Vanaf onze eettafel hebben we een prachtig zicht op het nestkastje. De vogeltjes vliegen af en aan om een gezellig nestje te bouwen. Na enige tijd horen we het gepiep om eten van de jongen. Voortdurend vliegen pa en moeke met wormpjes in hun snavel naar hun kroost.

Het gesprek van de dag bij ons thuis is, “wanneer zal het jonge spul uitvliegen”. Sinds vanochtend horen en zien we niets meer. Alle vogels zijn gevlogen. Geen bedankje voor de gratis huisvesting, geen trotse ouders die hun nageslacht tonen, niets van dat al. Misschien verwacht ik, als niet hier geboren Spijkster, te veel, maar voor mij zijn het ondankbare beesten.

Een gedachte over “ONDANKBARE BEESTEN

  • 11 juni 2013 om 09:15
    Permalink

    Het volgende bericht ontving de redactie.

    Onlangs las ik een artikel over de ondankbare KOOLMEES. Welnu sinds
    jaar en dag staan er een paar kruiken, afkomstig van Cyprus bij ons in
    de tuin. Al vele jaren komt pa en moe koolmees in de linkse kruik een
    gezin opbouwen. Ze passen juist door de opening. Aan het eind van de
    “opvoeding” lag de kruik op zijn kant en dachten wij dat een kat had
    toegeslagen. Zo zagen wij vorig jaar de kruik ook weer op zijn kant.
    Inspectie leerde dat de kids nog aanwezig waren. Dus….op tijd gered
    dachten we en de kruik werd rechtop gezet. De volgende dag alle kids
    overleden. Foute menselijke ingreep dus. Dit weekend zagen wij dat de
    inmiddels teruggekeerde koolmeesfamilie extreem druk was met het
    aanslepen van voer. En ja hoor op zondagmorgen lag de kruik weer op
    zijn kant. Inspectie leerde dat alle kids nog volop aanwezig waren.
    Afblijven dus. Nu, vandaag zijn pa en moe nog volop bezig met het
    aanslepen van voer. Hoe pa en moe het voor elkaar krijgen om de zware
    stenen kruik op zijn kant te krijgen is ons nog steeds een raadsel.
    Maar wij zijn dankbaar voor zo’n stukje natuur in onze tuin. En dit
    alles onder toezicht van mijnheer de UIL, die in de boom er naast zit
    !!!!!
    Roel Hagen

Reacties zijn gesloten.

Dorpsagenda