De geheime tuin

Ik zie dat mijn violen snakken naar water en de pas geplante basilicum vertoont nog maar weinig overeenkomsten meer met de plant zoals ik die gekocht heb.
Verder de moestuin in zie ik dat de huis tuin –en keukensla een beetje, let wel, een heel klein beetje groeit.
De bijzonder lekkere, maar zeldzame en vooral ook prijzige variant is, net als mijn dure Eenrumroos, nergens meer te bekennen.
Weggevaagd, foetsie, ter aarde gestort!
Gelukkig beginnen de aardbeien van schoonpa –en moe vorm te krijgen en kunnen we ons vast verheugen op de zoete, rode vruchtjes, het liefst met een toefje slagroom…

De wind en de regen hebben vrij spel bij ons op de ruimte, waardoor ik mijn idyllische bloementuin, zoals die in de film “the secret garden”,  nog even in de ijskast kan parkeren.Eerst moet de windsingel met wilgen, meidoorn, vlier, es en esdoorn nog gestalte gaan krijgen. Het is een hele klus, om de pas geplante boompjes heel te houden. De reebok vindt zijn weg naar de heerlijk schuurbare bast van de stammetjes en door de wind is de groeirichting niet altijd naar onze wens en hebben de blaadjes nogal wat te lijden.

In gedachten zie ik het echter al helemaal voor me; grote struiken met verschillende kleuren hortensia, lelietjes van dalen, vingerhoedskruid en pioenrozen. Weelderig zevenblad en allium omzomen het trapveldje en de toegang tot de tuin zal worden gemarkeerd door een boog, overgroeid met kamperfoelie en klimroos, zodat het ook ’s avonds een feestje is voor de zintuigen!

De volledig biologisch geteelde groenten zullen dan worden geserveerd op een rijk versierde en gedekte tafel waaraan we tot diep in de avond ons glas zullen heffen, terwijl de kinderen hun persoonlijke vete uitvechten tijdens een potje voetbal.

Voorlopig zijn het nog de heerlijke groenten van Bene en Griet, waaien we weg als we buiten eten, en hijsen we ons in charmante fleecejassen om ons te wapenen tegen de frisse lucht van de zeedampen.

Vanochtend is de eerste bloem gespot in de windsingel. “De zomer is onderweg” leek ze wel te willen zeggen!
Trots rechtop in de wind lijkt ze te bevestigen dat het allemaal helemaal goed komt bij ons in de polder.

 

 

2 gedachten over “De geheime tuin

  • 10 juni 2013 om 15:30
    Permalink

    Hest joa ook zwoar mien kind.

  • 12 juni 2013 om 13:15
    Permalink

    Ha, ha, Ramon, het lijkt idd ernstig, maar gelukkig genieten we met volle teugen van de plek waar we wonen en de natuur die daar vrij spel heeft!

Reacties zijn gesloten.

Dorpsagenda