Kerstochtend zal nooit meer hetzelfde zijn

Morgenvroeg rond een uur of zes is het weer zover. Menig bericht op de site heb ik er in het verleden al aan kunnen wijden. Een traditie mit ‘n golden raand.

Het was Kerstochtend 1992 en voor mijn gevoel was het pas 04:00. In mijn herinnering lag er al een dik pak sneeuw. Ik heb werkelijk geen idee of er die ochtend ook werkelijk sneeuw was gevallen of dat de nostalgie over vroeger me weer parten begint te spelen.

Onder erbarmelijke omstandigheden stonden de trompettisten die bewuste ochtend in 1992 de mooiste kerstliederen te spelen. Het gevoel dat deze muziek jaarlijks op kerstochtend bij mij oproept is met geen pen te beschrijven. Door de jaren heen groeide de groep en voor mijn gevoel werd het aandeel Dijkmannen/vrouwen navenant groter. Ook kleine Dijkmannetjes worden tenslotte mannen! Hans vertelde me ooit dat deze jaarlijkse barre tocht rond een uur 05:00 begint met warme chocomelk en kerstbrood in huize Dijkman aan de Tuinbouwweg en voert langs een aantal plekken in Spijk.

De tocht zal voor de trompettisten echter nooit meer hetzelfde zijn. Morgenvroeg eindigt de muzikale rondgang voor de laatste keer aan de Hoofdweg Zuid in het huis van opa Dijkman. Een ‘last post’ om de mooie herinneringen aan hem levendig te houden.

My thoughts are with you

Jan G. Hazeveld