CASINO

Voor het avondeten mag ik graag even in ons plaatselijke horeca-etablissement een consumptie drinken. Het valt mij dan elke keer weer op, dat minstens één van de beide gokkasten bezet is.
Een vaste kansspeler is een buitenlandse jongeman, die werkzaam is in de Eemshaven. Steevast komt hij rond vijf uur binnen, bestelt een biertje en wisselt bij de kastelein papiergeld voor munten. Niet alleen door de taalbarrière, maar ook door zijn passie voor de gokkast, vindt er eigenlijk nooit een gesprek met hem plaats. Het enige dat ik van hem weet, is dat hij in ons dorp samenwoont met zijn Nederlandse vriendin.

Zaterdag kwam zij, prachtig gekleed, het café binnen. Ik zag vanuit mijn ooghoek, dat haar vriend weinig aandacht aan haar besteedde, geobsedeerd als hij was door de flikkerende kersen en tomaatjes.

“Gaan jullie vanavond uit?” vroeg de uitbater aan de vrouw. “Ja, we hebben een uitje van het bedrijf waarvoor ik werk. We gaan naar het casino en de baas betaalt. Maar eigenlijk houden we niet zo van gokken.”