STREEKTOALERIJ

Wanneer je zoals ik pas een aantal jaren in Groningen woont, sluipt de streektaal ongemerkt in je vocabulaire. Mijn vrouw ergert zich nogal aan de manier waarop ik het ABN de rug toe keer. Maar toen ze laatst op een Gronings woord van mij reageerde met de woorden, “doe toch normoal”, wist ik dat ook zij definitief besmet was.
Eén van mijn favoriete manieren om Gronings te lijken, is daar waar het mogelijk is, rij toe te voegen aan de woorden. In het Nederlands zijn woorden als bakkerij, koffiebranderij en visserij gemeengoed. Hier in Groningen kan bijna elk woord zo verlengd worden. Sinds ik tijdens het Rondje Noord in Uitwierde iemand tegen zijn vrouw hoorde zeggen: “mooie wonerij hier”, ben ik helemaal om. Niemand kijkt er van op als ik het heb over rokerij, lekkerij, racerij, eterij enz. enz. Maar toen het gesprek in het café een pikante wending nam en ik mijn bargenoten toewierp, dat ze ernstige last van geilerij hadden, keken ze me aan of ze een waterbranderij zagen.