DE NIEUWE TIJD, NET WAT U ZEGT (Het Dorp. Wim Zonneveld)

Enkele jaren geleden kocht ik in Normandië een boezeroen (visserskiel). Het ding heeft een binnenzak, die je via de kraagopening kan bereiken. Niet erg praktisch, dus gebruik ik die binnenzak eigenlijk nooit. Vorige week waren mijn broekzakken afgeladen, dus laat ik mijn mobiele telefoon in mijn binnenzak glijden. Toen ik een aantal dagen later het kledingstuk van de waslijn haalde, kletterde mijn telefoon op de stoeptegels onder de waslijn. Na een verblijf in de wasmachine, weigerde het apparaat alle dienst.
In 2012 kunnen we niet meer zonder mobiel, dus ga ik mee in de vaart der volkeren en koop een smartphone. Ik zie jongeren om me heen voortdurend met een smartphone in de hand. Ook als je met ze praat, is hun aandacht steeds gevestigd op hun smartphone. Voor meiden is het apparaat kennelijk zo dierbaar, dat ze het in hun bh opbergen.
Ik vraag de verkoper of het de bedoeling is, dat ik de telefoon ook continue in mijn hand houd. Hij knikt bevestigend.
Bij thuiskomst blijkt er een minimale gebruiksaanwijzing bij te zitten. Zonder loep zijn de letters onmogelijk te lezen voor iemand die de 55 is gepasseerd. Na bestudering kom ik erachter dat de gebruiksaanwijzing op internet is te vinden. De schrik slaat mij om het hart, als ik zie dat de handleiding 200 pagina’s beslaat. De beschrijving is weliswaar in het Nederlands, maar de woorden begrijp ik niet. Telefoneren, sms’en en mijn mail lezen lukt inmiddels. De volgende stap is het downloaden van app’s. Het schijnt dan zo te zijn, dat als je een menu invoert in je telefoon, je bij Albert Heijn langs de schappen wordt gedirigeerd en aankoopadviezen krijgt.
Gelukkig doe ik mijn boodschappen bij de Buist.