‘t Witte hoeske

De wind in de haren en trappen maar.
Het riet ruist zachtjes heen en weer,
en de zachte geur van het fluitekruid vermengt zich
met die van het koolzaad.
Ik snuif het op en denk weer aan de vele boeketten die ik plukte voor mijn moeder rond Moederdag.
In de verte zie ik de bossage rond het “witte hoeske” zoals we het kleine huisje aan het water altijd noemden en ik verheug me al op wat komen gaat;
De oude vrouw staat onder het poortje van rozen, met een oude schaar in haar hand, zodat ze hier en daar wat bloemen weg kan knippen, die ze waarschijnlijk in de keuken op de vaas zet.
Op de brug blijf ik staan om dit gevoel voor altijd op te kunnen slaan.

Het huisje is niet meer wit en ik fiets er al lang niet meer.
Het fietspad langs het water vanaf de warffumerweg richting Tinallinge
is 1 van mijn favoriete fietsroutes.
Vlakbij het witte hoeske staat een boerderijtje, het boerderijtje van de oude vrouw, die er ook al lang niet meer woont
Waarschijnlijk is het huis veranderd en wordt het lastig om het gevoel, wat ik had, terug te halen…

Fietsen door het Groninger land. Het is toch heerlijk als je op de fiets kunt stappen, met een kan koffie en wat boterhammen, om te genieten van alles wat onze provincie ons te bieden heeft?!

Een tijdje terug was er sprake van dat er in het kader van het projekt “kiek over diek” van de provincie, een fietspad zou worden gerealiseerd langs het Spijkster Tjariet richting Nieuwstad. De mannen van de provincie hadden er al gekeken, en er werd zelfs al gesproken over een manier om over het Tjariet te komen bij Nieuwstad, zodat je daar langs de dijk zowel links als rechts je tocht kon voortzetten.

Ik verheugde me stiekem al op picknickavonturen met de jongens, een late fietstocht naar het wad na een zwoele zomerdag en mijn plezier van het buitenleven te kunnen delen met de dorpsgenoten en mensen daarbuiten.!!

Helaas, het komt er niet van, het is afgeblazen, teveel verzet, teveel gedoe lijkt het wel.
Ik vind het jammer, dat wij, wellicht dankzij het door de provincie aangemerkte  industrie gebied, zo weinig fietspaden hebben. Wat we nog hebben aan natuur, moeten we koesteren en mogen we liefhebben!
Natuurlijk houden we rekening met de mensen die moeten leven van het land, natuurlijk houden we rekening met de rust voor de broedende vogels en natuurlijk gooien we ons afval er niet weg…

Voorlopig blijf ik dus maar mijmeren over het fietspad langs het water vanaf de Warffumerweg richting Tinallinge, langs het “witte hoeske” en de oude vrouw die zich niet druk maakte over de mensen die langs haar huis fietsten, maar ze vrolijk goedendag zei met de geknipte rozen in haar hand…

5 gedachten over “‘t Witte hoeske

  • 14 mei 2012 om 10:27
    Permalink

    Leuk dat je over de oude vrouw schrijft, mijn moeder kreeg er altijd een kopje kruidenthee van regenwater als ze er met haar hondje wandelde. Ook zij heeft er mooie herinneringen aan.
    Mis de mooie wandelpaadjes hier in Spijk echt nu ook het pad naast Tjariet weg is. Erg jammer dat het niet doorgaat. Hoop echt dat het plan weer opgepakt wordt en de bewoners wat toegeeflijker zijn. Kan me niet voorstellen dat er overlast komt van de wandelaars, dat zijn toch ook natuurliefhebbers.

  • 15 mei 2012 om 14:06
    Permalink

    Jammer dat het fietspad niet doorgaat! Toen ik hoorde van het fietspad heb ik me er stilletjes erg op verheugd. Zolang we hier in Spijk wonen (en dat is alweer 7 jaren) roep ik al dat ik een fietspad-rechtstreeks-naar-de-dijk mis.
    Maar misschien komt het er ooit nog eens van…

  • 15 mei 2012 om 14:53
    Permalink

    Tjonge jonge ..ik zal wel weer een zeikerd zijn of een niet positieve Groninger maar ik krijg een zelfde soort smaak in de mond als destijds met de Huttentil. Ik weet niet eens wie er bezwaar maakten (en dat doet er ook helemaal niet toe) maar men was bang dat mensen zo maar de weg over zouden steken !!! en dat er met de brug een mogelijkheid zou worden gecreëerd om met crossmotoren de hele dagen lawaai te maken en de boel te vernielen. Ik ben blij dat ik een riem om heb en betrap me erop dat ik het helemaal kwijt ben hoe deze procedure is gelopen en wie hier allemaal in is gekend.

  • 15 mei 2012 om 20:15
    Permalink

    Mooi geschreven Alida. Ik wist wel dat er mensen bezig waren met een plan voor een fietspad (stond zelfs nog in een jaarverslag van 2010), jammer dat ik dan in een column moet lezen dat het niet doorgaat. Of heb ik iets gemist??? Het zou toch fantastisch zijn voor de dorpsbewoners en eventueel de toeristen die via de dijk over een mooi fietspad langs het water ons prachtige Spijk kunnen bewonderen.Of via Spijk naar de dijk natuurlijk. Kunnen we hier echt niks meer aan doen?

  • 16 mei 2012 om 09:46
    Permalink

    Helemaal gelijk Jan.
    Maar ik heb een goed idee!
    Omdat er hier in het dorp zoveel apen, beren en brommers gesignaleerd worden lijkt het me een goed idee om van het dorpsbudget een ”politieagent” aan te stellen om al die overlastveroorzakers te bekeuren. Het schijnt dat er op de begraafplaats zoveel brommers komen dat de doorgang naar de Stiltetuin niet door kan gaan. Daar valt veel geld te halen. Van de opbrengst van de bekeuringen kunnen we dan het nieuwe fietspad bekostigen.
    Problemen opgelost!

Reacties zijn gesloten.

Dorpsagenda