MEERTMOAND, DIALECTMOAND

Elders op deze site kunt u lezen, dat burgemeester Emme Groot, deze week in de bibliotheek, voorleest in het Gronings.

Dit berichtje herinnerde mij aan vijf jaar geleden, wij woonden nog maar net in Spijk. Ons eerste bezoek aan het plaatselijke café zal ik niet snel vergeten. Mijn vrouw zat naast een man, die de middelbare leeftijd al achter zich had liggen. Hij was kennelijk zeer in zijn nopjes met zijn nieuwe vrouwelijke gesprekspartner, dat hij aan één stuk doorkletste. Mijn vrouw zag ik plichtmatig zo nu en dan ja en een andere keer weer nee knikken. Toen de man even naar het toilet was, zei ze dat ze er geen woord, maar dan ook geen woord van kon verstaan, laat staan dat ze ook maar iets begreep van wat hij zei. “Deze taal leer ik nooit”, zei ze wanhopig, “wat moeten we hier in hemelsnaam?”
Enige weken later werd het ons duidelijk, dat de man zelfs door de geboren en getogen Spijksters, nauwelijks te verstaan is. En al zeker niet als hij zijn keel, tussen het praten door, goed had gesmeerd.
En hoe het nu met ons gaat? Al goud.