Priksleeën, deel 2

Voor het eerst dit jaar, betraden we de ijsbaan. We hebben zelf een prachtige baan voor ons huis waar de kinderen naar hartenlust konden schaatsen, glijden, en sleeën. Echter, daar wordt niets georganiseerd, en de koek en zopie is er bij lange na niet zo gezellig als in de ijsbaankantine na een paar rondjes te hebben geschaatst. Vandaag dus het priksleeën. Ik heb dit als kind vaak gedaan op het boterdiep voor ons huis, en herinner me hilarische taferelen. Niet vooruit kunnen komen, rondjes draaien of van meligheid eraf vallen. Hanneke en ik bespraken op de baan de tactiek; hoe moeten we gaan zitten, op de knieën of gewoon zittend. Maar dan moesten we de benen goed omhoog houden, en tja, onze buikspieren zijn niet meer wat ze ooit eens geweest zijn… Na wat te hebben geobserveerd, hadden we bedacht dat de kleermakerszit, de beste was. De prikstok goed achter je houden, werd me nog ingefluisterd, voor ik begon. Ik ging zitten op de houten slee, en gelukkig, de kleermakerszit lukte me! Jannie Flikkema was mijn geduchte tegenstandster. Er werd goed gekeken of we wel in dezelfde lijn bij de start stonden. Klaar voor de start, en daar gingen we! Ik kreeg de indruk dat de kleermakerszit voor mij de juiste was, en dacht redelijk recht te gaan. Toch viel me het vies tegen. Ik heb geen sterke armen, en zeker geen evenwichtsgevoel. Het feit dat ik slap van de lach op die slee zat, werkte ook niet echt mee. We moesten 3 keer tegen elkaar, en al die tijd ben ik op de slee blijven zitten, bang dat ik mijn goede houding niet weer terug zou vinden, als ik er eenmaal af zou stappen. Het lukt me toch van Jannie te winnen, en moest later tegen Marco Uilhoorn. Deze jongeman kreeg, na wat tips van de voormalig Spijkster van het jaar, de smaak flink te pakken, waardoor ik het onderspit delfde…
Het lijkt erop dat de winter voorbij is, de dooi zet in. Het was, zoals Harry al zei, weer mooi, wat hebben we kunnen genieten van die kou op de snoet en die schitterende winterse plaatjes!