Foutenfestival
Vanmiddag de uitwedstrijd in Zeerijp. De herfst is begonnen, hopelijk houden we het droog.
De eerste velden zijn al weer gekeurd. Vorige week was dit nog niet nodig.
Afgelopen seizoen wonnen we hier nipt. Een onnodige tegengoal uit een vrije trap gaf de Fivel vleugels. Gelukkig wist DvD toen nog de winnende te maken. Het was een moeizame overwinning.
Het vertoonde spel van vorige week geeft wel hoop. Zelfs de Ommelander was lovend en had als titel : “”Poolster maakt reclame voor het voetbal”” . Het enige wat ontbrak waren de doelpunten. We moeten het vanmiddag doen zonder Joep Smid, hij zit geblesseerd aan de kant , ook Marcel kijkt nog vanaf de kant toe..Voor de rest is de selectie compleet.
Reclame voor het voetbal werd er deze middag niet gemaakt. Na zes minuten keken we al tegen een 1-0 achterstand aan. Menno liet zich gemakkelijk uitkappen en Kees had de bal in de korte hoek moeten hebben. Na een te korte terugspeelbal van Dennis Smit komt de Fivel op een fortuinlijke 2-0. Het derde cadeautje viel ongeveer na dertig minuten. Kees laat de bal los, waarna een intikkertje de Fivel zonder een echte kans te hebben gehad op een 3-0 voorsprong staat. Ongeloof op de gezichten van de supporters en frustratie bij de spelers.
Niets zit mee deze middag, ook de scheids niet. Een handsbal wordt niet bestraft met een 11-meter, terwijl hij een minuut later wel de bal op de stip legt in ons strafschopgebied. Kees weet de bal te stoppen maar het fellere de Fivel weet uit de rebound te scoren. Poolster is niet thuis deze middag. Voor de rust weet de Fivel speler Jacob Havinga maar liefst vijf keer te scoren. Johan de Groot maakt de enige tegentreffer voor de rust. 5-1. De wedstrijd is gespeeld. Onbegrijpelijk. Poolster gaat een lange martelgang tegemoet.
Dit mag niet en kan niet. De foto behorende bij dit artikel getuigt van een lange historie tussen beide verenigingen. Willem Willemsen keek er van op dat ik nog wist waar deze foto vroeger had gehangen. Na de rust gaat de Fivel rustig verder. Poolster wisselt nog een aantal spelers. We komen dicht bij het niveau bedrijvenvoetbal als Marcel getooid in witte keeperskousen als speler invalt. Met het schaamrood op de kaken verlaat ik met een stand van 7-2 ( Richard Hofstee maakte de treffer ) het sportpark in Zeerijp. M’’n telefoon gaat en een bestuurslid van de Pelikanen vraagt mij wat er wel niet aan de hand is. Ik antwoord oprecht dat ik het niet weet.
