De mooiste dag van het leukste dorp…

Vannacht was het dorp door mist omhuld
Nog niet bereid om iets van de komende dag prijs te geven
Wacht gewoon maar af
Leek de lucht te zeggen
Het komt wel goed

De vlaggen zwaaiden me tegemoet
En de vele spijkerbroeken hingen als een welkoms comité
rustig boven mijn hoofd

Het rondje om de kerk was getransformeerd
In een groot sfeervol terras
Waar je maar zo even aan zou willen schuiven
Na een mooie fietstocht of een stevige wandeling
Uitnodigende stoelen en tafels
En wapperende kleedjes
Gesierd door romantische veldboeketten

Een voor een kwamen ze ’t Loug oplopen
De gasten voor het ontbijt, onze eigen dorpelingen
Gezellig keuvelend, soms arm in arm
Flarden van muziek uit de kerktoren
Geroezemoes en gespannen verwachtingen
Sommigen hadden elkaar al een tijd niet gezien
Of moesten gewoon even bijpraten

Het eten verliep in volledige harmonie
Broodjes, zelfgemaakte jam, aardbeien, bessen, pruimen,
Ham, kaas, koffie en thee
Het zou een plaatje in de Landleven kunnen zijn
Een grote rij tafels met blije, etende mensen
Heel stilletjes was iedereen aan het genieten
Kinderen renden ongedwongen rond
Er werd een stoel voor die ene dame gehaald
En haar kop thee werd en passé ook direct geregeld

Het geeft aan hoe wij hier in Spijk met elkaar omgaan
Aandacht en zorg
Iedereen is belangrijk

De zon gaf de dag een gouden randje
Een dag vol warmte en gezelligheid
Een glimlach of een bulderende lach,
Even een tikje op de schouder, een knipoog en
bij mij ook bijna een traan
Waar een klein dorp toch maar weer groot in kan zijn,
is vandaag maar weer eens gebleken!
Iedereen, die deze dag zo onvergetelijk gemaakt heeft
Bedankt!