Gokverslaving.

Persoonlijk heb ik niets met gokken. U zult mij nooit voor een gokkast aantreffen en een casino ga ik ook moeiteloos voorbij. Misschien komt dat wel omdat ik van menig stumper zijn uitkering of zijn vakantiegeld in een gokkast heb zien verdwijnen.
In Gouda, waar ik horecabedrijven had, was dan ook een convenant waarin de maximale speelduur was geregeld en waarmee gokverslaafden konden worden geweigerd. In onze zaken stonden overigens geen gokkasten, waarschijnlijk omdat ik zo’n hekel aan die dingen heb.
Maar sinds ik in Spijk woon, heeft het gokvirus mij toch te pakken gekregen. De loterij voor het tentfeest, de loterij van Poolster, loterijen van scholen en verenigingen, ik doe overal aan mee.
Deze week haal ik met trillende vingers een oranje pamflet uit de brievenbus.
Oranjefeest, 75-jarig jubileum Oranjevereniging,
staat erop. En ja hoor, onderop;
Huis aan huis verloting.
Maandag 18 juli komen we bij u aan de deur.
Op het plankje bij de deur leg ik alvast een tientje klaar.
Meewarig schudt mijn vrouw haar hoofd en zegt, “Schat wordt het geen tijd eerst de slagroomtaart op te halen, die we met de loterij van het tentfeest hebben gewonnen.