4 mei herdenking Spijk
Er waren weer veel mensen en kinderen aanwezig bij de jaarlijkse stille tocht en dodenherdenking in Spijk. Namens de gemeente Delfzijl was wethouder Jan Wolthof aanwezig bij de plechtigheid. Dominee Linde hield de volgende toespraak:
Vrijheid op straat
We gedenken vandaag de doden uit de Tweede Wereldoorlog. Allen die zich ingezet hebben voor de vrijheid. En allen die gesneuveld zijn of die slachtoffer zijn geworden van de wreedheid en van de meedogenloosheid van de vijand van toen. We gedenken de mensen die niet weggekropen zijn voor de terreur. Mensen die zich niet hebben laten leiden door hun angst, maar door hun overtuiging. Of soms misschien ook wel door hun wanhoop. Wij gedenken de doden en morgen vieren we de vrijheid. Het Nationaal Comité 4 en 5 mei heeft als jaarthema gekozen: Vrijheid op straat. De straat is de publieke ruimte waar alle mensen gebruik van mogen maken.
In een vrij land mag je vrij op straat lopen. Je mag heengaan waar je heen wilt. Je mag er de kleren dragen die bij je passen. Je mag er de religieuze symbolen dragen die laten zien wat je gelooft. Je mag zijn wie je bent. Maar een ander mag dat ook. De ander mag er ook zijn of haar vrijheid beleven. Vrijheid op straat betekent ook dat je respecteert wie anders denkt dan jij. Het betekent ook dat je de gezagsdragers respecteert. Vrijheid op straat betekent ook dat je je eigen rommel opruimt. En dat je geen overlast en geluidsoverlast bezorgt aan anderen. Vrijheid op straat, dat kan alleen als niemand daar terreur uitoefent over een ander. De overheid mag geen terreur uitoefenen, maar we mogen dat zelf in het klein ook niet doen over een ander. Kinderen mogen elkaar niet pesten, grote mensen ook niet.
Op straat horen geen soldaten te marcheren die de mensen intimideren. Op straat horen geen razzia’s plaats te vinden. Wij denken natuurlijk ook aan de straat in Alphen en in Baflo. Op straat moet het veilig zijn. Dat er vrijheid is op straat, dat is de verantwoordelijkheid van ons allemaal. En we moeten daar ook wat voor over hebben. We moeten niet meer ruimte in beslag nemen dan ons toekomt. En we moeten erop toezien dat een ander ook genoeg ruimte krijgt.
In de oorlog zijn er mensen geweest die grote risico’s hebben genomen voor de vrijheid op straat, voor de vrijheid in de publieke ruimte, en voor de vrijheid in het land. We zien vandaag in landen als Egypte en Syrië hoe zwaar de strijd voor de vrijheid kan zijn. Het is een strijd die offers vraagt. Tot vandaag toe zijn er in de wereld mensen die een hoge prijs hebben willen of moeten betalen. Hoe kunnen we het kostbare goed van de vrijheid voor de toekomst veilig stellen? De straat hoort een plek te zijn waar mensen elkaar ontmoeten, waar kinderen spelen en waar vrede heerst. Mogen niet alleen wij, maar mogen allen in onze straten de vrijheid beleven. Dan is de strijd niet tevergeefs geweest.
De groepen 7 en 8 van beide basisscholen in Spijk hebben de afgelopen weken weer aandacht besteed aan oorlog en vrede, ver weg en dichtbij, in binnen- en buitenland, lang en kort geleden.
Anne-Rixt van de Nieuwendijk las voorafgaand aan de stille tocht namen OBS Fiepko Coolman het volgende gedicht voor:
Vrede doen we met iedereen!!!!
Wij hebben dit niet meegemaakt.
Maar het heeft ons diep geraakt.
Over de oorlog is niet meer na te denken.
Daarom gaan we op 4 mei alle slachtoffers 2 minuten herdenken.
Op 4 mei denken we aan:
De mensen die door zijn gegaan.
De mensen die hun leven hebben gegeven.
Zullen nog altijd in de bestaande gedachten voortleven.
Misschien is het met ju familie of vrienden gebeurd.
Wij zijn diep getreurd.
Er zijn veel mensen dood gegaan.
En dat heeft ons pijn gedaan.
Nu is het vrede en is de oorlog gedaan.
En kunnen we weer met een glimlach de toekomst ingaan.
Ook groep 7/8 van de Burcht heeft een gezamenlijk gedicht gemaakt dat door Kirsty Kramer werd voorgelezen:
4 mei
4 mei is de dag; waarom zij?
Daarom herdenken wij.
Er is veel verdriet in het land.
We huilen met een zakdoek in ons hand.
Hitler was een gemene man.
Hem vergeten, dat kan.
Maar de oorlog kan je niet vergeten.
Het was erg en dat moet iedereen weten.
Boem! Daar ging een bom.
Daar ging een mens; waarom?
Wij zullen aan de slachtoffers denken.
Wij kunnen hun twee minuten stilte schenken.
4 mei, 4 mei. Niemand is blij.
In twee minuten herdenken wij.
De dag van pijn en verdriet.
De oorlog vergeten we niet.
Bommen kon je horen.
De kogels vlogen om je oren.
Binnen in ons hart is er pijn.
Waarom moest er oorlog zijn?
De tweede wereldoorlog herdenken wij
Op 4 mei.
De officiële krans werd gelegd door veteraan Johnny Sikkema en Klaas Heuker. Egbert Westerhuis en Nienke Bolt legden namens de scholen een eigen bloemstuk.
Het 4 mei comité Spijk: Sjack van der Zee, Letteke de Haan, Klaas Heuker, Hanneke Klevering
Hanneke Klevering